شناسایی تیپ های trap در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از نمونه های شیر گاو و گوسفند مبتلا به ورم پستان در شمال غرب ایران

حدت استافیلوکوکوس اورئوس اساساً توسط پروتئین­های مرتبط با دیواره­ی سلولی و ترشح توکسین­ها تعیین می­گردد، که بیان آن­ها تا حد زیادی توسط سیستم­های تنظیمی دو جزئی (tcrss) مثل سیستم­های تنظیم ژنی فرعی (agr) و rap-trap تنظیم می­شود.  تاکنون چهار واریانت آللی از agr (agr i-iv) و trap (trap 1-4) شناسایی شده است.  برخی از گزارش­ها اظهار داشته­اند که تمایلات بالینی بر طبق هر گروه agr وجود دارد، اما  اطلاعات محدودی در مورد تیپ­های trap وجود دارد.  از این رو در این مطالعه، پلی­مورفیسم لوکوس trap در جمعیتی متشکل از 43 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از موارد ورم پستان گاو (21=n) و گوسفند (22=n) و غیر مرتبط از نظر اپیدمیولوژیک از طریق pcr اندونوکلئاز تعیین حدودی بررسی شد.  کل چارچوب قرائت باز 504 جفت بازی مربوط به ژن trap از همه­ی جدایه­ها به واسطه­ی pcr تکثیر یافت.  سپس فرآورده­های pcr با msei مورد هضم تعیین حدودی قرار گرفتند، که دو الگوی مختلف منطبق بر تیپ­های 2 و 3 مربوط به trap ایجاد شد.  جدایه­های گاوی در تیپ­های 2 (13؛ 9/61%) و 3 (8؛ 1/38%) مربوط به trap طبقه­بندی شدند.  اکثر جدایه­های به دست آمده از گوسفندان متعلق به تیپ 2 trap (9/90%) بوده و تیپ 3 تنها 1/9% از جدایه­های گوسفندی را شامل شد.  به طور کلی، تیپ­های 2 و 3 به ترتیب 7/76% و 3/23% از جدایه­های مورد بررسی را شامل شدند.  قابل توجه این که تیپ­های 1 و 4 در بین جدایه­های مورد مطالعه شناسایی نشدند.  به طور خلاصه برخی از تیپ­های trap احتمالاً به دلیل داشتن نوعی زمینه­ی ژنتیکی که آن­ها را قادر می­سازد تا غده­ی پستان را آلوده سازند، در موارد ورم پستان از شیوع بالاتری برخوردارند.